Kiribati, informacje praktyczne

 Kiribati, informacje praktyczne (na maj 2016).

Tekst: Paweł Krzyk

Informacje ogólne: Kiribati jest wyspiarskim państwem o powierzchni 811 km2 , rozłożonym w trzech archipelagach wokół równika w centralnej części Pacyfiku. Liczba ludności 103 tysiące. Uzyskało niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1979 roku. Kontakty z europejczykami nastąpiły od XVI do XIX wieku. Przyniosły choroby i waśnie plemienne. W czasie II wojny światowej zajęte przez Japończyków. Różnica czasowa: plus 11 godzin do plus 13  do czasu naszego, tzn. gdy u nas jest np.  12.00, to tutaj  jest  1.00. (gdy 11). Stolicą jest Bairiki na atolu Tarawa.

Kiedy jechać?

 Wyspy posiadają klimat  równikowy. Od listopada do kwietnia występują tajfuny, czasami występują susze. Temperatury średnie dzienne od 25 do 33 st. C. Pora deszczowa od grudnia do maja. Lepiej jechać w porze nie deszczowej.

 Wiza: od Polaków wiza nie jest wymagana.

Język urzędowy: angielski i kiribati.

Waluta: dolar australijski. Wymiana możliwa w banku ANZ w stolicy Bairiki, Betio i Bikenbau, czynnym od poniedziałku do piątku. Niektóre hotele posiadają możliwość zapłaty kartą. Czasami możliwa jest zapłata kartą większej kwoty, wtedy zwracają gotówką nadmiar zapłaty na potrzeby kieszonkowe.

Internet i telefony, prąd, wtyczki: Internet był dostępny w moim hotelu. Telefony nasze nie działają. Wtyczki angielskie czyli dwie skośne blaszki (potrzebny reduktor), napięcie sieci 240 Volt.

Ceny, towary i usługi: wysokie. Przykłady cen (dla ułatwienia podaję w USD): woda 1,5 litra= 2,3 USD, 1,25 litra coli lokalnej za 4,2 USD, mała puszka tuńczyka 1,1 USD, puszka makreli za 2,2 USD. Hotele z klimatyzacją od około 60 USD/ noc.

Jak dojechać? Można przylecieć Fiji Air oraz Nauru Air. Ja przybyłem z Fiji, z lotniska w Nandi (NAN).

Bezpieczeństwo: kraj bezpieczny. Przy przyjeździe z kraju w ciągu 10 dni, gdzie występuje malaria i inne paskudztwa, żądają informacji o stanie zdrowia… Nie spożywać wody z kranu, nieprzegotowanych świeżych warzyw… Nie jeść skorupiaków, gdyż duże zanieczyszczenie wody powoduje ich zatrucie. Zalecana jest duża ostrożność w wodzie z uwagi na prądy morskie, oraz uwaga na silnie oddziaływujące słońce. Nudyzm jest zakazany.

Transport i informacje turystyczne. W porcie lotniczym brak informacji turystycznej i jakichkolwiek materiałów turystycznych.  Na Tarawie w hotelach i Biurze turystycznym mają mapki i nieco prospektów. Polecam Toborai Travel na wyspie Bikenibeu za: ich kompetencję, pomoc w uzyskaniu trudnodostępnych biletów lokalnych Air Kiribati, oraz mapki. Ruch lewostronny. Na atolu Tarawa w części od Buota do Betio kursuje transport publiczny minibusami. Tanio i szybko. Natomiast nie istnieją jakiekolwiek publiczne środki lokomocji na wyspach zewnętrznych i Tarawa North. Tylko prywatne motocykle, skutery i czasem samochody ciężarowe. Nie ma taksówek. Ja przemieszczałem się: samolotami, minibusami i pieszo. Niżej podaję szczegóły:

do hotelu miałem bezpłatny transfer hotelowy z/na  lotnisko.

-Hotel-bairiki i Betio: minibusy za 1,1 i 0,6 AUD

Hotel-lotnisko Bonriki:  minibus za 1 AUD, 20 minut

wyspa zewnętrzna Tarawa-Marakei-Tarawa. Mini samolot Air Kiribati za 34 AUD w jedną stronę, 20 minut.

hotel- wyspy Tarawy Północnej: mini bus do Tanaca( 1,5 AUD), dalej pieszo przez wyspę Buota, łódka przez cieśninę na Abatau (0,5 AUD) i pieszo dalej jak daleko zdołasz.

Hotele :

Atol Tarawa. Istnieje kilka w cenach od 50 do ponad 100 AUD. Spałem w Lagoon Breeze Lodge zarezerwowany wcześniej, za 60 AUD/noc z klimatyzacja i śniadaniem kontynentalnym i transferem na lotnisko.

Marakei na wyspach zewnętrznych: spałem w jedynym miejscu noclegowym, tzw. Hotelu prowadzonym przez Radę Starszych, czyli po prostu Guest House na wyspie Cuncil (10 AUD/noc w pokoju bez prawie niczego (p. relacja).

Przewodniki: nie szukałem, wystarczyły mi informacje z Internetu, oraz informacje na miejscu.  

Atrakcje turystyczne: wyłącznie spacery na wyspie Tarawa Południowa z wykorzystaniem mini busów. Możliwość przedostania się na North Tarawa jest trudna. Wymaga droga lądową ok. 2 dni, a łodzią 3 dni. Patrz relacja.

Marakei: spacer i możliwość wynajęcia motocykla i objazdy wyspy dookoła.

 

Powrót do relacji z podróży: Kiribati

Powrót do relacji z podróży: Wśród ludzi pierwotnych…, Kiribati po szesnastu latach.