Niger, informacje praktyczne

Niger, informacje praktyczne (na kwiecień 2018).
Tekst: Paweł Krzyk

Informacje ogólne:
Liczba ludności niespełna 18 milionów na powierzchni 4 razy większej od naszego kraju. Dawna kolonia francuska- niepodległa od 1960 roku. Państwo położone w Afryce Zachodniej na południowej Saharze, bez dostępu do morza. W 2010 roku część Nigru została dotknięta suszą, zaś tereny położone przy rzece Niger zostały dotknięte powodzią. W wyniku monsunu doszło do potężnych ulew w części państwa. Rzeką Niger płynęła największa fala powodziowa od 80 lat. Na niektórych terenach zaczęła odradzać się roślinność, lecz stale podnoszący się poziom wód sprawił, że rośliny zgniły. Susza i powódź przyczyniły się klęski głodu w Nigrze.
Do tego dochodzą problemy polityczne, walki, przewroty wojskowe. Szkoły zamknięto w obawie o atak terrorystów z organizacji Boko Haram działającej w sąsiedniej Nigerii. W czerwcu 2015 roku terroryści z organizacji Boko Haram zaatakowali Niger i Czad. Brak działających szkół doprowadził do fali paniki wśród miejscowych mieszkańców. Władze Nigru wraz z ONZ rozpoczęły pracę nad zapewnieniem bezpiecznych warunków do edukacji…
– Coś dodać… lepiej nie.
Eksportują głównie uran. Ponad 90% mieszkańców pracuje w rolnictwie. Uprawia się proso, sorgo, ryż, maniok, bataty, kukurydzę, palmę daktylową, trzcinę cukrową, orzeszki ziemne, bawełnę. Hoduje się kozy, bydło (zebu), owce, osły i wielbłądy.
Różnica czasowa: brak- czas taki jak w kraju. Jedyna różnica, to brak przejścia na czas letni – W naszej zimie, gdy w Niamey jest południe, w Polsce jest już pierwsza.

Kiedy jechać?
Dużą uciążliwością może być dla turystów klimat. Dni w Nigrze są niemal zawsze gorące, z temperaturami przekraczającymi 40°C. Najwyższe temperatury utrzymują się od marca do czerwca . Pora deszczowa z regularnymi opadami praktycznie nie występuje. Szanse na deszcz są największe w okresie od maja do września. Na pustynnej północy deszcz pada jeden dzień w roku, ale są i takie lata gdy nie pada wcale.
Jechać w naszym okresie jesienno- wiosennym.

Wiza:
Obywatele polscy muszą mieć wizy na przejazd i pobyt. Można je uzyskać w przedstawicielstwach dyplomatycznych i konsularnych Nigru (najbliższe znajduje się w Berlinie). Osoba ubiegająca się o wizę składa: paszport, dwa razy wypełniony i podpisany wniosek wizowy, dwa zdjęcia paszportowe, rezerwacja hotelu/przelotu lub plan wyjazdu. Ja wizę załatwiałem w Berlinie poprzez pośrednika.
W Afryce, Niger posiada przedstawicielstwa dyplomatyczne między innymi w Abidżanie (Blvd Achalme, Marcory), Akrze (Indepence Ave), Lagos (15 Adeola Odeku St, Victoria Island), Kano (12 Aliyu Ave, Airport Rd), Bamako (Ave Mamadou Konaté), Cotonou (Rue 651A), Ndżamenie (Ave Gourang), Algierze (54 Rue du Vercors), Tamanrasset (Ave Emir Abdelkader), Trypolisie (Ahmed Abdulmalek St., Hai Alandalus), Addis Abebie (Debre Zeit Rd.) i Kairze (101, Alharam St., Giza).

Wizy do krajów sąsiadujących– nie wiem, nie sprawdzałem.

Język urzędowy:
francuski. Językiem angielskim włada niewielka część Nigeryjczyków.

Waluta:
obowiązuje frank CFA (Zachodnioafrykański). Walutę można wymieniać w biurach wymiany i w hotelach, jak również u ulicznych handlarzy. Wymieniałem na lotnisku i w hotelu- kursy były zbliżone. Lepszą walutą do wymiany wydaje się EUR. Kurs wynosił: 1 EUR= 655 CFA, 1 USD= 540 CFA.

Internet i telefony, prąd, wtyczki:
Słabo działający Internet jest dostępny w lepszych hotelach. Telefon- mój Plus działał. Prąd i wtyczki takie jak w Polsce.

Ceny:
Hotele dostępne z rezerwacji internetowej są dość drogie. W Niamey nie ma zbyt wielkiego wyboru. Trzeba zarezerwować hotel do celów związanych z przekroczeniem granicy- wielokrotnie pytali o miejsce zatrzymania się. Ceny w sklepach i hotelach są zwykle znacznie wyższe od europejskich. Ceny na bazarach i u ulicznych sprzedawców są zazwyczaj niższe, ale asortyment jest dość ubogi, a jakość mierna. Targowanie się jest niemal obowiązkowe, a pierwsza propozycja ceny oferowana przez sprzedawcę obcokrajowcowi jest wielokrotnością tej, za którą spodziewa się on rzeczywiście sprzedać towar.

Jak dojechać?
Najwygodniej samolotem. Można droga lądową, ale chyba wszystkie takie pomysły należą do ryzykownych w bieżącej sytuacji i działaniach grup, które porywają dla okupu.

Bezpieczeństwo:
obecnie, kraj bardzo niebezpieczny. Z uwagi na pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w Mali i całym regionie Sahelu, w tym również w Nigrze, wzrasta zagrożenie terrorystyczne. Jeden z najbiedniejszych krajów- częste porwania dla okupu. W całym kraju istnieje wysokie zagrożenie atakami ze strony lokalnego odłamu Al Kaidy (AQMI), który wyspecjalizował się w porywaniu cudzoziemców dla okupu – nie cofając się przed zabójstwami zakładników. Na terenie kraju działają również liczne zorganizowane grupy przestępcze, trudniące się handlem ludźmi, przemytem broni i narkotyków.
Powtarzam za naszym MSZ: W związku z powyższymi zagrożeniami, a także utrzymującą się niestabilną sytuacją bezpieczeństwa w całym regionie Afryki Północnej i Sahelu oraz wynikającego z niej potencjalnego zagrożenia terrorystycznego, odradza się wszelkie wyjazdy do Nigru, a osobom, które już tam przebywają – zaleca zachowanie szczególnej ostrożności.

Co do zdrowia:
Przy wjeździe wymagane jest od cudzoziemców powyżej 1 roku życia posiadanie książeczki szczepień z adnotacją o ważnym szczepieniu przeciwko żółtej febrze. Zaleca się ponadto szczepienia przeciwko meningokowemu zapaleniu opon mózgowych, błonicy, tężcowi, polio, tyfusowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. W pewnych przypadkach – zwłaszcza przy podróżach poza ośrodki miejskie – wskazane jest szczepienie przeciwko wściekliźnie. W południowej, przylegającej do Nigerii części kraju, występuje duże zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne, głównie malarią, cholerą, tyfusem, żółtą febrą, wirusowym zapaleniem opon mózgowych (głównie w czasie pory suchej, od lutego do lipca), gruźlicą oraz AIDS. Z uwagi na powyższe zagrożenia należy unikać kąpieli w zbiornikach wody stojącej, poruszania się na boso po wilgotnej powierzchni, głaskania przypadkowo napotkanych zwierząt. Szerzej o malarii piszę TUTAJ.
Z uwagi na złe warunki sanitarne najlepiej pić butelkowaną wodę mineralną, dokładnie myć warzywa i owoce, a w restauracjach zamawiać wyłącznie gorące posiłki. Bezwzględnie odradza się przyjmowania lekarstw zakupionych na stoiskach ulicznych. Pod względem epidemiologicznym szczególnie niebezpieczna jest pora deszczowa.
Infrastruktura medyczna jest bardzo słabo rozwinięta, zwłaszcza publiczna służba zdrowia.

Transport i informacje turystyczne:
Niamey ma bezpośrednie połączenia lotnicze z Paryżem, Stambułem, Casablanką, Algierem, Tunisem, Trypolisem, Dakarem, Bamako, Wagadugu, Lomé, Abidżanem i Addis Abebą. Są też lotnicze połączenia krajowe. Transport drogowy wewnątrz kraju jest słabo rozwinięty i bardzo niebezpieczny ze względu na fatalny stan większości dróg, zły stan techniczny pojazdów, brak umiejętności kierowców i zwierzęta przebiegające drogę. Duże miasta są połączone utwardzonymi drogami.
Działa kilka linii autokarowych łączących ze sobą większe miasta w Nigrze (Niamey, Dosso, Maradi, Zinder, Tahoua, Agades) oraz Niamey ze stolicami i większymi ośrodkami miejskimi sąsiednich krajów (Cotonou, Ouagadougou). Ludność miejscowa korzysta głownie z prywatnych minibusów, które nie zapewniają jednak nawet minimalnego komfortu podróży.
Połączenia drogowe z północą kraju (Agades) i z granicą malijską (Gao) mogą być okresowo zawieszane ze względu na niestabilną sytuację w regionie.
Na lotnisku i w stolicy nie natknąłem się na jakiekolwiek informacje turystyczne.

Niżej podaję moje przejazdy:
– Niamey lotnisko- hotel: taxi za 9000 CFA. Z powrotem na lotnisko 2000 CFA.
– Niamey- po mieście: jeździłem taksówkami za 1500 do 2000 CFA

Hotele,
Spałem tylko w Niamey w: Hotelu Chateaulet–9 Quartier Chateau, Niamey, Deizeibon, za 17.000 CFA/noc w pokoju 1-osobowym.
Poza stolicą hotele zapewniają bardzo spartańskie warunki.

Przewodniki: nie szukałem. Wystarczyły mi informacje z Internetu, oraz informacje na miejscu.

Atrakcje turystyczne: Nie rozpisuję się- patrz relacja z podróży.

Inne informacje:
– Większość terytorium kraju zajmuje Sahara, w związku z czym ludność skupiona jest w regionie południowym, graniczącym z Nigerią.
– Ludność nie jest niechętna fotografowaniu, należy jednak zawsze upewnić się, czy można zrobić zdjęcie.
– Ponad 95% społeczeństwa w Nigrze jest wyznania muzułmańskiego, dlatego należy pamiętać o stosownym stroju. Alkohol nie jest oficjalnie zakazany i znajduje się w sprzedaży, należy jednak pamiętać, że w kulturze muzułmańskiej jego spożycie postrzegane jest negatywnie.

Powrót do relacji z podróży