Sudan, informacje praktyczne
Sudan, informacje praktyczne (na kwiecień 2018).
Tekst: Paweł Krzyk
Informacje ogólne:
liczba ludności niespełna 37 milionów na powierzchni 5,5 razy większym od naszego kraju. Dawna kolonia brytyjska- niepodległa od 1956 roku. Kraj położony w północno-wschodniej części Afryki nad Morzem Czerwonym. Do 9 lipca 2011 roku był największym państwem w Afryce. Po secesji Sudanu Południowego spadł na trzecie miejsce, ustępując miejsca Algierii i DRK. Obecnie jest krajem rolniczym. Eksportuje głównie ropę naftową (80%), sezam (6%), bawełnę (3%), orzeszki ziemne, gumę arabską.
Różnica czasowa: brak- czas taki jak w kraju.
Kiedy jechać?
Dużą uciążliwością może być dla turystów klimat. Sudan jest najgorętszym krajem Afryki, nawet zimą temperatura wynosi tam ponad 35 st. C. Najlepiej jechać jesienią lub wczesną wiosną.
Wiza:
Obywatele polscy potrzebują wizy. Nie ma możliwości otrzymania wizy na lotniskach ani w portach. O wizę tranzytową lub pobytową można ubiegać się w Ambasadzie Republiki Sudanu w Berlinie (4-5 tygodni) lub w sudańskich urzędach konsularnych w innych krajach. Ja swoją wizę otrzymałem w ciągu jednego dnia w Ambasadzie Sudanu w Addis Abebie-specjalnie po to przyjechałem do Etiopii. Koniecznym były: paszport (6 m-cy), 2 zdjęcia, rezerwacja hotelowa i opłata 68 USD. Warto mieć nazwisko osoby z hotelu (np. z wymiany korespondencji), gdyż do wniosku wizowego trzeba wpisać nazwisko i telefon do „opiekuna”.
Wizy do krajów sąsiadujących- nie wiem, nie sprawdzałem.
Język urzędowy:
Arabski angielski. Językiem angielskim włada niewielka część Sudańczyków. Zdarzają się sytuacje, w których znajomość tego języka na nic się nie przyda, zwłaszcza na prowincji. W takich sytuacjach może pomóc kilka zwrotów arabskich.
Waluta:
obowiązuje funt sudański (SDG). Wymiana jest możliwa na przejściu granicznym. Wymiana jest korzystniejsza z USD. Kursy wymiany z lotniska: 1 USD= niecałe 30 SDG, 1 EUR= nieco ponad 35 SDG
Internet i telefony, prąd, wtyczki:
Internet jest dostępny w lepszych hotelach. Telefon- mój Plus działał. Prąd i wtyczki takie jak w Polsce.
Ceny:
Hotele dostępne z rezerwacji internetowej są średnio 4 razy droższe od cen możliwych do uzyskania na miejscu za podstawowy standard (musisz mieć do wniosku wizowego). Rezerwowałem za 58 USD, a na miejscy można było od 8 do 10 USD- na dodatek kazali sobie zapłacić od razu 100%. Może zbyt często po uzyskaniu wizy, klienci rezerwacje likwidowali. Woda 1,5 litra za 0,33 USD, kola 0,5 litra za około 0,5 USD. Posiłek na śniadanie: 2 bułki i mizerne kawałki kurczaka w cieście za ok. 4 USD. Płaski placek z nadzieniem jednym jajkiem na twardo za 0,15 USD (na ulicy). Piwo i alkohole całkowicie niedostępne. Kawa po turecku w szklaneczce na ulicy po 0,2 USD, czaj po 0,18 USD.
Jak dojechać?
Najwygodniej samolotem. Można przekroczyć granice drogami lądowymi.
Bezpieczeństwo:
obecnie, kraj raczej bezpieczny. W większych ośrodkach miejskich kontrolowanych przez władze w Chartumie poziom przestępczości jest niski, głównie z uwagi na wymierzane w trybie natychmiastowym wysokie kary, m.in. za kradzieże i rozboje. Jednak znaczne obszary Sudanu pozostają poza ścisłą kontrolą władz centralnych i często są sceną aktów przemocy. Najbardziej niebezpiecznym regionem jest obecnie prowincja Darfur w północno- zachodniej części kraju oraz Południowy Kordofan. Obowiązuje zakaz wykonywania zdjęć obiektów mających znaczenie dla obronności kraju (budynki rządowe, obiekty wojskowe, węzły i główne szlaki komunikacyjne oraz mosty. Za fotografowanie mostów w Chartumie można stracić aparat…
Co do zdrowia:
Na dużą skalę występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, ale nie ma obowiązku profilaktycznych szczepień. Powszechne są febra i malaria, nasila się zachorowalność na AIDS. O problemach malarycznych piszę po Malaria. Z uwagi na skalę zagrożeń epidemiologicznych i częste w tym kraju zatrucia pokarmowe należy ściśle przestrzegać zasad higieny, spożywać produkty tylko wiadomego pochodzenia oraz pić wodę oryginalnie butelkowaną bądź przegotowaną.
Nieubezpieczony turysta może w razie potrzeby skorzystać nieodpłatnie z publicznej służby zdrowia, należy jednak pamiętać, iż standard usług szpitali i przychodni jest bardzo niski. Często brakuje w nich podstawowych leków i fachowej kadry medycznej. Nieliczne w Sudanie szpitale prywatne świadczą usługi na wyższym poziomie, lecz ich ceny są bardzo wysokie.
Transport i informacje turystyczne:
Obecnie przemieszczanie się po kraju nie wymaga pozwolenia na podróżowanie. Szczególnie niebezpieczne są tereny Darfuru, który jest sceną walk między arabskimi wojownikami Dżandżawidami, a niearabskimi mieszkańcami tego rejonu, Płd. Kordofanu oraz okolic granicznych z Sudanem Południowym.
W kraju istnieje stosunkowo dobra sieć połączeń autobusowych i lotniczych, zwłaszcza z Chartumu. Rozwija się baza hotelowa. W stolicy kraju jest wiele hoteli o różnym standardzie i cenie.
Niżej podaję moje przejazdy:
Omdurman i Chartum:
– po mieście i między jego częściami jeździłem taksówkami i mikrobusami. W Omdurmanie dodatkowo rikszami-ceny ok 1,5 USD
Mikrobus kosztuje 2-3 SDG,
– Chartum- Omdurman dworzec autobusowy, taxi wcześnie rano za – 5, 5 USD, ok.20’
– Omdurman- Nowa Dongola, przejazd autobusem 6g.15’, 6,5 USD, ok.600 km
– Nowa Dongola- Karima– przejazd mikrobusem, ok.200 km,2,5 g. za 2,5 USD
– Karimaa- El Kurru– wynajęty samochód na wycieczkę 2g, za 5,5 USD
– Karima- Athara– mikrobus, ok 350 km, 3,5 g., za4,5 USD
– Karima Shendi– autobus z dwprca aut- kasa nr 8, 136 km, 2g, za 2,1 USD
– Shendi- Bigrałija (stanowiska archeologiczne: Meroe, oraz Naga)- wynajęta taxi, 55 kmx2, 3g, za 10,5 USD
– Athara- Port Sudan, przejazd autobusem, ok.500 km, 6g, za 7 USD
– Port Sudan- port rybacki Sigalia, riksza, ok. 2 km za 1 USD
– Port Sudan- Kassala, przejazd autobusem, ok.500 km, 7g, za 6,4 USD
– Kassala: dworzec autobusowy- centrum z bazarem, taksówka za 3,5 USD
– Kassala- Chartum, przejazd autobusem, około 600 km, 8g, za 9 USD
– Chartum dworzec autobusowy- Hotel Dubai na medynie, 4,2 USD
– Chartum, medyna- lotnisko KRT, taksówka za 4,2 USD
Hotele,
Może być i tak:
– na pustyni, poza większymi ośrodkami miejskimi jedyne hotele to parterowe konstrukcje z gliny, desek i blachy falistej. Szereg małych komórek otacza piaszczysty dziedziniec, łazienkę stanowi jeszcze jedna komórka z dziurą w ziemi i blaszaną puszką z wodą. Płaci się za łóżko, więc „pokój” dzieli się najczęściej z innymi podróżnymi, drzwi nie mają zamka. Podczas dużych upałów (czyli prawie zawsze) łóżka wynoszone są na dziedziniec i wszyscy goście śpią pod gołym niebem.
spałem w:
Chartum:
– Hotelu Dubai w centrum starego miasta (medina), po 58 USD/noc
– Bodar Tourist Hotel, ulica Alsud Abd Alhrman, w centrum starego miasta za 8,5 USD (po drugiej stronie ulicy był lepszy po 10,5 USD).
–Bohein Hotel, ulica jak wyżej naprzeciw Bodar… za niecałe 12 USD (lepsze warunki i internet)
Dongola: Almullen Hotel w centrum, za 8,5 USD
Karima: Al.- Nassr Hotel w centrum, za 5,3 USD
Athara: Redan Hotel k. dworca autobusowego, za 13,8 USSD
Port Sudan: w Hotelu Bohein w centrum miasta, za 17,1 USD
Kassala: Hotel Alhada w pobliżu suku, za 8,6 USD
Przewodniki: nie szukałem. Wystarczyły mi informacje z Internetu, oraz informacje na miejscu.
Atrakcje turystyczne: Nie rozpisuję się- patrz relacja z podróży.
Inne informacje:
– Obowiązuje całkowity zakaz przywozu i spożywania alkoholu.
– W Sudanie nie należy nosić krótkich spódnic, szortów i strojów plażowych. Niewłaściwe jest również noszenie krótkich spodni przez mężczyzn. Kobiety powinny mieć ubranie zakrywające ramiona i nogi do kolan. Należy też mieć na uwadze, iż kobiety bez towarzystwa mężczyzn narażone mogą być na zaczepki ludności miejscowej. Źle jest postrzegana kobieta paląca papierosy w miejscach publicznych, a zwłaszcza na ulicy.
– Istnieje obowiązek meldunkowy (w ciągu 3 dni od przyjazdu- koszt około 25 USD). Formalności można dopełnić indywidualnie, przez administrację hotelową lub właściciela kwatery prywatnej.
– Piątek jest dniem wolnym od pracy, urzędy w pozostałe dni pracują do 15.00.
Powrót do relacji z podróży