Błagowieszczeńsk, Obwód Amurski, relacja z podróży.
Błagowieszczeńsk, Obwód Amurski, relacja z podróży.
Tekst i foto: Paweł Krzyk
Stolicą Obwodu Amurskiego jest Błagowieszczańsk. Został założony w 1856 roku jako posterunek woskowy i pozostaje jedną z najstarszych osad na Rosyjskim Dalekim Wschodzie. Leżące nad Amurem i Zieją, graniczące z Chinami miasto, było miejscem dla wojskowych i wydobywania złota, miastem wojskowych i studentów- istnieją cztery szkoły wyższe w tym dwie wojskowe. Współcześnie stało się dodatkowo centrum handlu. Obwód Amurski jest rosyjskim terytorium, które jeszcze za czasów pierestrojki było całkowicie zamknięte dla wszystkich, nawet Rosjan- potrzebowali specjalnej przepustki. Obecnie to normalne miasto, czego przykładem chociażby mój przyjazd. Przez obwód przechodzi Kolej Transsyberyjska oraz Kolej Bajkalsko-Amurska. W obwodzie położony jest też kosmodrom Swobodny- budują go od niedawna, ponieważ… Bajkonur znajduje się w Kazachstanie. Przyjechałem do terytorium położonego w zlewisku rzek Amur i Zieja, posiadającego dziesięć procent większą powierzchnię niż Polska i zamieszkałego przez niespełna dziewięćset tysięcy mieszkańców. Na drugim brzegu szeroko rozlanego Amuru, leży chińskie miasto Heihe. Zaraz po wylądowaniu, na dużej tablicy reklamowej rzuca się w oczy największy problem obwodu- niewielu mieszkańców. Władze zachęcają Rosjan „weź hektary i zostań dalekowschodniakiem”!
Nieco ponad dwustu tysięczny Błagowieszczańsk jest miastem zielonym z szerokimi, idealnie prostymi i krzyżującymi się prostopadle, ulicami.
-Tak budowali Kozacy,
mówi mi taksówkarz w drodze z lotniska. Obecność wojsk w tym rejonie wydawała się historycznie uzasadniona. Najpierw Cesarstwo Rosyjskie w połowie dziewiętnastego wieku odebrało ten teren chińskim Mandżurom, a potem w czasie wojny rosyjsko-chińskiej, w tysiąc dziewięćsetnym roku, nastąpiło zajęcie całej Mandżurii przez rosyjskie wojska kozackie. Ślady po wojskowych zauważysz w mieście pod postacią pomników. Drugi z nich, przedstawiający żołnierza z psem, jest ulubionym miejscem fotografowania dzieciaków, które traktują psa jak konia.
Wizytówką miasta jest łuk tryumfalny w towarzystwie ładnie odrestaurowanych domostw z początku dwudziestego wieku, zaś miejscem tłumnie odwiedzanym są plaże nad Amurem. Zasmakowałem w skwarze upalnego dnia, w kwasie, serwowanym z beczułek na prospekcie nadbrzeżnym.
Główna ulica nosi imię Włodzimierza Lenina a towarzysz Władimir Iljicz Uljanow patrzy z pomnika na centralnym placu. Na cokole pomnika nie widnieją żadne napisy. Wspomniany wcześniej taksówkarz, skomentował to w następujący sposób:
– zostawili i jest!
Przy ulicy Lenina ładne kamieniczki kontrastują z monumentalnymi budynkami, zajmowanymi przez władze obwodu i miasta. Złapałem okiem kamery taksówkę „ na metry” na tle jednej z kamienic- w potężnej limuzynie odjeżdżali państwo młodzi. Rosjanie i Chińczycy mogą się bezwizowo odwiedzać. Przez Amur kursuje prom- to tylko około dziesięć minut płynięcia. O wzajemnych kontaktach świadczą wszechobecne dwujęzyczne napisy, reklamujące usługi, restauracje, bary itp.
Przy bocznych ulicach można spotkać typowe socjalistyczne blokowiska z wielkiej płyty, oraz drewniane ponad stu letnie domy pierwszych osadników. Te domostwa muszą zabezpieczać przed ekstremalnymi temperaturami. Latem są bardzo wysokie i sięgają trzydziestu pięciu stopni Celsjusza. Zimą wyż syberyjski przynosi ze sobą północny, zimny wiatr, który powoduje, że temperatury spadają do minus trzydziestu pięciu stopni i niżej, a tereny obejmuje wieczna zmarzlina. Chociaż zimy są bardzo mroźne, zarazem są bardzo suche i śnieg pada tu tylko kilka razy w roku. Drzewa owocowe przetrzymają zimę tylko wtedy, gdy zostaną owinięte i zabezpieczone przed mrozem.
Na koniec o śladach polskich w rejonie amurskim. Za czasów Cesarstwa Rosyjskiego (do 1917 roku) w regionie nawet ważne funkcje pełnili, wysoce wykwalifikowani na cesarskich uczelniach Polacy: generał S. Duchowski, A. Beniowski, K. Grybski, A. Gwozdziowski i wielu innych.
Na mapce pokazuję trasę dotychczasowego zwiedzania. Po dwóch dniach odlatuję na Sachalin.
Przejście do następnej relacji: Chiny, Heihe, prowincja Heilongjiang,
Przejście do poprzedniej relacji: Władywostok